Trafik Kazası

Merak etmişolabilirsiniz bu kız nerelerde bir haftadır diye...Zaten bir sürü mail aldım beni merak edenlerden...Öncelikle arayıp soran noldu diye merak eden herkese çok teşekkür ederimmmm şımarttınız beni yine...


Şimdi gelelim ben neden bir haftadır ortalarda yoktum...Geçen Pazar günü ben çok kötü bir trafik kazası geçirdim...Arkadaşımın kullandığı araba ile otobanda giderken kamyonu sollamak isteyen bir araba bizim gittiğimiz şeride geçti biz de ya o arabaya arkadan vuracaktık ya da yanından geçmeyi deneyecektik nitekim yandan geçmeyi denedik ve başarılı da olduk taa ki son saniyeye kadar çünkü tam o sırada arabanın sol lastikleri asfaltla orta refüj arasındaki toprak yola girince bizim araba spin attı...Sonraki görüntüler kafamda kare kare...Mesela en sol şeritten 5 şeritli otobandaki en sağ şeride savrulup ordaki refüje vurmuşuz...O sırada air bagler açıldı sanırım...Sonra ordan sekip sağdaki toprak yola savrulmuşuz toprak yoldan geri asfalta çıkmışız ve sağdaki refüje vura vura ancak durabilmişiz...Ben bir ilk sahneyi gri Audi marka arabanın bizim şeride taştığı sahneyi bir de son refüje vura vura durduğumuz sahneyi net hatırlıyorum çünkü o sırada aklımdan geçenler 'bu araba duramayacak biz öldük buraya kadarmış' şeklindeydi...Aradaki saniyeler kopuk kopuk net diil iyiki de net diil...Sonuç olarak araba durdu...Biz hemen indik arabadan...Yoldan geçen ve kazayı görenler yardım etmek için durdular...Kazaya sebebiyet veren Audi büyük bir insanlık örneği gösterip iyi misiniz demek için bile DURMADI...O an hissettiklerimi kelimelere dökemiyorum şuan ama başım inanılmaz derecede ağrıyordu çünkü sanırım arabada arkadaşımla kafa kafaya vurmuşuz birbirimize...Hemen elimle yokladım kan falan yok ama kocaman bir şiş olduğunu hissettim...O sırada arkadaşımı gördüm onun da yüzünün sağ tarafı kan içindeydi...O an bayılacak gibi oldum çünkü ben kan görebilen biri değilim ama ikimiz de ayaktaydık başka da görünürde bir yaramız yoktu ve dedim çok şükür ikimiz de YAŞIYORUZ...Hemen ambulans geldi bizi bindirdiler işte orada ilk müdaheleyi yaptılar...O sırada ben baya bir kendime geldim hatta hız yapan ambulans şöförünü azarladım bile:) Dedim biz daha yeni kaza yaptık biraz yavaş gidebilir misiniz? Sonra işin zor kısmı olan aileme haber verme sırası geldi...En tatlı sesimi takınıp telefonla evi aradım daha ilk 'Annecim' de annem bir şeylerin ters gittiğini anlamış...Ben de heyecanlanmasın diye sakin sakin söyledim işte kaza yaptık biz ufak bir şey merak etme şimdi bizi hastaneye götürüyorlar siz de oraya gelin dedim...Tabi ben ne desem boş bizimkiler panik içinde geldiler hastaneye...Ben acilde yatıyorum kafam olmuş iki kafa boynumda boyunluk yüzüm gözüm sapsarı...Tomogrofi, röntgen tüm incelemeler yapıldı çok şükür korkulacak bir şey yokmuş...Hastanede yatmama da gerek kalmadı çıktım o akşam evime geri döndüm...Arkadaşım birkaç gün hastanede kaldı sonra onu da taburcu ettiler...Bir hafta raporluydum evde dinlendim moral topladım...Şimdi gayet iyiyim işbaşı yaptım bugün yani herşey yolunda...Arkadaşımın da şuan da sağ gözünde görme sıkıntısı var ama doktorların dediklerine göre 2-3 haftaya kadar düzelecekmiş gözünün içinde kan dolduğu için o kanın çökelmesi gerekiyormuş...Sonuç olarak çok büyük bir kazadan minimum yaralanma ile kurtulmuşuz...Bunu ben kaza sonrası karakola gidip kaza tutanağını aldığım zaman farkettim...O sırada bende bilinç kaybı olmuş ama o 5-10 saniyelik zaman diliminde ne yaptığımız kağıt üstüne çizilmişti açık açık...O raporu çerçeveletip altına mucize yazıp gözümüzün önünde bulunduralım diyoruz:)


Çok yazdım sizi de üzmek istemedim ama merak edenler çok olduğu için herşeyi yazmak istedim...Benim yaşadıklarım hepimizin başına gelebilir...Hepimiz hergün yollardayız...Ve inanın herşey bir anda oluveriyor...O yüzden öncelikle trafikte çok çok dikkatli olun...Acele etmeyin hızlı gitmeyin...Ben aceleci ve hızlı bir şöfördüm ama bundan sonra sakin sakin kullanacağım arabayı...Ve emniyet kemeri...En önemlisi...Utanarak söylüyorum kaza anında emniyet kemerimiz takılı değildi...Ben ki iki sokak aşağıya giderken bile emniyet kemerimi takan yanımdakine taktın mı diye soran biriyim o gün ne oldu neden böyle oldu hiç bir açıklama getiremiyorum sanırım kemerim takılı sanıyordum çünkü başka türlü hiçbir mantıklı açıklama getiremiyorum...Bakın birgün takmadım neler oldu o yüzden siz siz olun sakın hemen şuraya gidiyorum takmasam da olur diye düşünmeyin arabaya biner binmez takın kemerinizi...Ve son olarak şu hayatta ufak şeyleri sakın ama sakın kafanıza takmayın...Size diyorum taş çatlasa 10 saniyedir kaza anı...O anda hayatınız gözünüzün önünden geçiyor...Allah kimseye böyle şeyler yaşatmasın...Siz hayatınızın her gününün değerini bilin...Klasik cümleler belki ama öyle gerçekten...Her anınızdan mutlu olmaya hayattan zevk almaya bakın...Daha yazarım ben bir başladım mı hele ki şu sıralar iyice bir duygusalım o yüzden en iyisi bitireyim şimdi:) 


Herkesi çok çok öpüyorummm:)